ตอนที่ 1 จากไอเดียสู่ความริเริ่มจากปัญหาเฉพาะหน้า |
รู้หรือไม่ว่าการขับเคลื่อนด้วยแสงอาทิตย์ (Solar sail) เคยเป็นสิ่งที่ไกลเกินความเป็นจริงและเป็นเพียงนิยายวิทยาศาสตร์ (Science Fiction, Sci-fi) เรื่องหนึ่งที่ตีพิมพ์ในนิตยสาร Astounding Science Fiction ฉบับเดือนพฤษภาคม ปี 2494 ตรงกับช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ผู้แต่งเป็นวิศวกรไฟฟ้าชื่อ Carl Wiley ได้จำลองโดยการนำร่มขนาดใหญ่ไปติดกับอวกาศยานทำให้เกิดแรงดันอวกาศยานไปข้างหน้าโดยใช้หลักฟิสิกส์กควันตัม (Quantum Physics) แต่สภาวะเทคโนโลยีในขณะนั้นทำให้เขาไม่เชื่อว่าสิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นจริงในปัจจุบัน แต่สามารถเกิดขึ้นจริงจนได้หลังจากนั้น 23 ปี |
ต่อมาในยุคสงครามเย็น ช่วงเดือน มีนาคม พ.ศ.2517 ยานมารีเนอร์ 10 (Mariner 10) ได้บินผ่านจากดาวศุกร์โดยได้ใช้แรงโน้มถ่วงช่วย (Slingshot) เพิ่มความเร็วเป็นครั้งแรกของมนุษยชาติในการเดินทางต่างดวงดาว และได้บินผ่านดาวพุธ ซึ่งเป็นครั้งแรกอีกเช่นกันในการเดินทางข้ามดาวเคราะห์ 2 ดวงในภารกิจเดียว โดยภารกิจนี้ได้ตรวจพบรังสีดวงอาทิตย์ (Solar radiation) ความเข้มสูง เป็นเหตุหนึ่งทำให้ภารกิจนี้มีความพยายามในการรักษาเส้นทางโดยใช้รังสีจากดวงอาทิตย์ แต่มีปัจจัยทำให้ภารกิจนี้ไม่สามารถไปต่อได้ง่ายๆ |
เหตุเกิดจากการที่ตรวจพบฝุ่นบริเวณผิวอวกาศยานและบดบังเซนเซอร์ดวงดาว (Star Sensor) ใช้การตรวจจับดาวที่อ้างอิงโดยจะล็อกตำแหน่งที่ดาวคาโนปัสในกลุ่มดาวกระดูกงูเรือ ทำให้เซนเซอร์พยายามหาแสงสว่างกระทั่งหันหน้าไปพบแสงอาทิตย์ รังสีเข้มข้นนี้ทำให้เซนเซอร์พัง ซ้ำร้ายกว่านั้นการเดินทางข้ามดวงดาวไปบินผ่านดาวศุกร์และดาวพุธนั้น ใช้พลังเชื้อเพลิงเย็นอย่างไนโตรเจนจนไม่พอใช้งานอย่างแน่นอน |
ความคิดอันชาญฉลาดของนักวิทยาศาสตร์ในการแก้ปัญหา โดยใช้วิธีการหมุนแผงโซลาร์เซลล์ปรับเข้าหาดวงอาทิตย์เกิดแรงดันแสงอาทิตย์ (Solar pressure) คล้ายแรงดันลมที่ทำให้อวกาศยานหมุนเล็กน้อยเพื่อรักษาท่าทางของยานตำแหน่ง และเส้นทางที่ตอ้ งการ นับว่าเป็นครั้งแรกเช่นเดียวกันในการใช้รังสีดวงอาทิตย์เป็นแรงขับเคลื่อน |
ที่มา : |
การขับเคลื่อนด้วยแสงอาทิตย์ อนาคตของการเดินทางในอวกาศ
- รายละเอียด
- หมวดหลัก: กองลาดตระเวนและเฝ้าตรวจทางอวกาศ
- หมวด: บทความเทคโนโลยีอวกาศ
- ฮิต: 12506